Afspraak vanavond in de MOD te Hasselt waar Danny en MOVE2BLUES ons zouden vergasten op de harmonica virtuoos RJ Mischo. RJ begon zijn carrière in Minneapolis en schuimt vandaag al meer dan 20 jaar de bluesclubs en festivals af.  Tijdens zijn ‘precence on the blues scene’ heeft RJ al aardig wat prijzen in de wacht gesleept waaronder deze van ‘Best Harmonica player’ in 1996 op de ‘Minnesota Music Academy’ en zijn ‘King Of A Mighty Good Time’ CD uit 2008 oogstte ook meer dan behoorlijk succes. Deze zomer hadden die van Hookrock hem nog weten te strikken als afsluiter van hun geslaagd festival en oogstte RJ daar behoorlijk succes waardoor hij natuurlijk vlug overtuigd was om naar België terug te keren met een optreden vanavond in Hasselt en zaterdag op Blaublues.

Mijn aankomst in Hasselt situeerde zich rond de klok van acht en binnen bleek er onmiddellijk al redelijk volk aanwezig te zijn dus zat het wel snor vanavond voor Danny & Co. Na de geplogendheden te hebben afgewerkt werd er me al onmiddellijk een ‘cristalleke’ aangeboden door een Engelsman…ja want die van Hoockrock hadden de revelatie van hun festival 2009 op bezoek namemelijk George Hexman, je weet wel de frontman van The Hexmen welke de tent zowaar op hun kop hebben gezet die zaterdag en als beloning daarvoor opnieuw mag aantreden op Hookrock Indoor op 6 maart met o.a. the Shiner Twins (zie kalender). Onder een gezellige babbel ,en met een tevreden Ronny die even was ontlast van zijn taak als ‘chaperone’, vernamen we dat de nieuwe CD er aankomt in het voorjaar van 2010 waarover we later wel meer zullen vermelden.

De organisators en/of PR mannen van de festivals waren blijkbaar terug op hun positieven na een hectisch seizoen en waren al in grote getallen aanwezig…Peer, Goorblues, Gevarenwinkel, Binkom… Tegen de klok van negen liep het zaaltje lekker vol en kon RJ Micho beginnen aan ‘zijn’ verplichtingen. Dat RJ een vakman is betwist niemand en het is altijd iemand die voor de volle 100% leeft voor zijn vak, zo toegewijd dat hij een aangeboden biertje van een bevallige dame afsloeg met de woorden…no, I don’t drink beer… ’t is toch wel nen bluesman zeker?

Het mindere aspect van zijn shows is dat hij zelden of nooit 2 ‘tours’ met dezelfde bezetting aantreed wat mijn inziens toch een beetje een weerslag heeft op de prestatie maar gewoonlijk weet RJ die twijfel door zijn kennis en kunde op de Mississippi saxofoon in zijn voordeel om te buigen. Na het intronummer vermelde hij (voor diegene die het nog niet moesten weten) dat hij tevreden was om terug te zijn in België met zijn lekkere bier, jazeker RJ maar je hebt er wel eentje afgeslagen hé! Na deze aankondiging zette hij aan met ‘Wade In The Water’, van origine een gospel uit 1901 maar in 1966 toch lekker de Jazz Charts ingespeeld door Ramsey Lewis en zijn trio. Onder dit nummer haalt RJ voor de eerste maal zijn chromatische harp uit zijn arsenaal van harmonica’s.

Het is niet zelden dat RJ Micho bij het spelen van een nummer diverse harmonica’s hanteert waardoor je de bevestiging krijgt wat een virtuoos hij wel is op dit instrument al krijgen we binnenkort in België weerom een tour van het natuurtalent Jason Ricci wat volgens mijn bescheiden mening toch nog wel andere koek is, maar goed dit zijn dan ook twee stijlen die met elkaar niet te vergelijken zijn. Het effect van zijn bejubeld album ‘King Of A Mighty Good Time’ is stilaan aan het wegdeemsteren en dat beseft RJ ook wel waardoor hij een nieuw album aan het klaarstomen is voor 2010 en hiervan zouden we vanavond al wel enkel nummers te horen krijgen met een nummer dat uitzonderlijk veel gelijkenis vertoont met ‘Baby, Please Don’t Go’ van Van The Man en zijn Them.

Na dit laatste is het tijd voor een instrumentaal intermezzo van de band, iets wat ook altijd op RJ zijn concerten een certitude is. Het nummer op zichzelf was best wel te pruimen maar hier vond toch wel het grootste gedeelte van de aanwezigen dat de gitarist de zwakste schakel was in het geheel... Alors, ‘Cristal time’ en de meesten naar buiten smachtend naar een sigaret of in het geval van Danny (varenwinkel) een lekkere cubaanse…sigaar wel te verstaan.

Na een korte break begon RJ aan set twee met werk uit zijn vorig album maar ook met zijn RJ’s Jump. Krakers  als ‘Crawling Kingsnake’ en ‘Cheap Wine’ hadden we al kunnen aanhoren en zo kregen we nog enkele covers voorgeschoteld met o.a. werk van Dave en Phil Alvin en hun Blasters met ‘So Long, Baby Goodbye’ een nummer dat de sfeer er altijd wel in brengt. Na een toch wel gesmaakt optreden, zeker voor de aanwezige liefhebbers van harmonicablues kwam de nacht dichter bij en kon ik weer een optreden afknijpen van het zeer drukke weekend dat er zit aan te komen.

Oh ja en voor de Jaak zijn hier de namen van het personeel voor deze tour: The Red Hot Bluesband

Op drums…Mr. Andreas Bock uit Duitsland, de andere helft van de rhythm sectie kwam uit Finland met de basgitarist en een naam die ik 2x heb moeten vragen…Mr. Jashua Prepula en als laatste op de ‘Les Paul’ leadguitar… Mr Jan Mohr, net zoals de drummer afkomstig uit het land van de ‘bratwurst und sauerkraut’. ;-)

en de Ronny...zijn Engels wordt beter en beter, one beer, two beers, three beers....